MAVİLEŞEN, MORLAŞAN, KIRMIZILAŞAN VE KARARAN İÇLERE

-
bu pencere benim mi bilmem
bir bahar geçiyor dışından
tüm yeşiliyle upuzun etekli
penceremin dışından geçiyor zaman
hurçlara sarılı yazlıklar
babamın gençlik fotoğrafları
albümlerde gizli kardeşimin saçları
tozlu kutularda duruyor kaybolmamışsa
onlar içeride benimle pencerenin içinde
kısa kollu ve bacaklı akdeniz çocukluğum da yanımda
kumda yanan ayaklarım hâlâ tuzlu
mavi deniz, mor karpuz, kırmızı tenlerimiz
kararan yediğim tokatlar
acıtır canımı gece bazen uykumda bile
balkonsuz ve terassız yalnızlığımı saran koca bir hiçlik
tepeden tırnağa bir kadın gözlerim
pencereden sızan koyu ışık altında
kasıklarında kirlenmemiş bir gelecek uyuyor
gel dindir acımı sevgilim
seninle birlikte
görevleri belli olmayan
serseri bulutlar gibi
inelim bir kentin üzerine
aşıklarla çocuklar sevinsin
üzülsün babalar
bir takım iri yarı adamlar
karartsın yine yürüdüğü yerleri
uzanalım öylece
aramızda yatan aşkın kulunçlarından öpelim
aşk pembe elleri ile alnımızdaki terleri silsin
pencereden bakmayalım

Yorumlar

  1. Kibritci Kız 16 Nisan, 2011 14:14

    hadsizce ''kasıklar''kelimenizin kulağından çekiyor, tek ayak üstünde cezada bırakıyorum.geri kalan şiirinizede yıldızlı pekiyi vermek istiyorum. ama siz sanat sanat içindir diyorsanız ; entellektüel küçümseme bakışıyla şair kendini tekrar ediyor demek istiyorum...

    YanıtlaSil
  2. nemo16 Nisan, 2011 23:18

    çok teşekkür ederim yorumlar için kibritçi kız. kullandığın mahlanın hakkını veriyor yorumların aydınlatıyorsun karanlığı ya; ben ışıktan korkarım sana benzemediği için. evet kasık fetişistiyim ben biraz biraz da ayak, bunun sosyolojik ve travmatik analizi için bakınız: http://ostrojenengellenemez.blogspot.com/ :p

    YanıtlaSil
  3. kutsalfahise17 Nisan, 2011 03:24

    "aşk pembe elleri ile alnımızdaki terleri silsin"
    daha güzel anlatılabilir miydi bilmiyorum...

    YanıtlaSil
  4. Kibritci Kız 17 Nisan, 2011 07:48

    bakmaz olaydım ! görüşmmemek üzere...

    YanıtlaSil

Yorum Gönder

Bu blogdaki popüler yayınlar

Ekosoykırım sürerken

-
Resim
“Sanayi toplumunu yıkmaya harcanmayan her saniye,kendimizle birlikte tüm canlıların yok edilmesine göz yummak demektir.”  Craig “Critter” Marshall Doğanın tahakkümünde yeni yöntemler bulmakta, gizli açık talanı desteklemekte insanoğlu çok yaratıcı. Uygarlık dünden yarına katliamlarının hızını artırıyor. Daha iyi günlerin bizi beklediğine dair “ilerleme” miti bir parodiye çoktan dönüştü. Kanserli bir toplum yaratan fabrikaların, şirketlerin ve ağa babaları devletin ağzıyla kirlettiği geri dönüşüm, çözünebilir ve yeşil kelimelerine hâlâ gerçekten inanan var mı bilmiyorum poşet dağlarıyla çevrilmiş uygar yaşantımızda. İnsanlar modernizmin uygar yaşantısı için nehirleri duvarlarla ördü, ormandaki ağaçları baltaladı, bataklıkları içindeki kurbağalarla birlikte öldürdü ve milyarlarca hayvanı katletmeye devam ediyor. Devlet ve medyanın kullandığı dil ve reklamlar artık doğal hayat yalanının üzerini kapatamıyor. Bir fabrikanın, bir barajın, enerji nakil hatlarının, yolların, köprüle
Devamı

Öldürülen kadınlar, geleceğimiz ve isyan

-
Resim
Yeni sömürgecilik anlayışı dünyaya hakimken, duyguların bile mekanikleştiği atmosferde sıcak ve sevgi dolu şeyler yazmak ne zor. Hele ki kutsi gün üretmede eşi benzeri olmayan yaratıcılıktaki üretici insan uygarlığı heyecanla bir sevgililer gününü daha yaşıyorken. O sevgililer günü ki; genç bir kadın tecavüze uğrayıp, öldürülüp, bedeni yakılarak yok edilmeye çalışıldığının ortaya çıktığı güne denk geliyor. Sevgi, aşk, bağlılık, dostluk ve adanma gibi insanı yüceltmesi gereken duyguların kırmızının binbir türlü tonuna bulanmış satılık eşyalarla içinin boşaltıldığı ve alçaltıldığı bir günde bir kadın daha öldürülüyor. İçine düştüğümüz sığ ve birbirinin benzeri arzuların bedeli 14 Şubat’a özel bir renkte Özgecan’ın bedeniyle kanıyor. İktidarın artan ve giderek popülerleşen-yaygınlaşan bağnazlığı seri kadın cinayetlerini tetikliyor. Kadın cinayetlerini araştıran bir sosyoloğun “çok fazla acı var” diyerek intihar ettiği milliyetçi, muhafazakar, dindar ve erkek bir toplumu besleyen en hayat
Devamı

YAŞAM ANARŞİDİR

-
Resim
Alışveriş yapmak eğlence ya da oyun değildir. Sen gereksizce tüketip satın aldıkça etrafına fakirliğin ve yoksulluğun duvarlarını örersin. Dolabında çoğalan eşyalar, eşitsizliği ve umutsuzluğu besler. Dolaşmak ve zaman harcamak için aklına gelen ilk yer AVM ise çoktan reklam dünyasının ışıltılı bir kofluğunun sadık bir tebaası haline gelmişsin demektir. Basit ve sade bir yaşam doğal hayatlarımıza dönmenin en kestirme yoludur. Güvenlik, emeği ve dünyayı sömüren sermaye sahibinin dayattığı ayrıştırıcı bir paranoyadır.  Jiletli teller, kalın duvarlar, kameralar, alarmlar, polisler ve bekçiler senden çaldıklarını yine senden korumaya çalıştıkları birer güvensizlik aygıtlarıdır. Biriktirdikleri her şeyin başkalarının yaşamını harcadığının bilinciyle yükselttikleri duvarlar korkularının tuğlalarından örülmüştür. Kapıların ve kilitlerin seni sistemin kaybedenlerinden biri olmaktan kurtaramadığı geleceğe yakınlaştırdığını anla artık. Okulda öğretilen ilk şey sıraya girmen ve oturmandır. N
Devamı