İSTİF(R)A DİLEKÇESİ

Çalışmak, egemenlerin son on bin yıldır insanlığa dozu devamlı artan bir şekilde dayattıkları bir zordur. 19. yüzyıla kadar angarya ve kölelik gibi metotlarla baskıya dayanan yaptırımlar, 20. yüzyılda yerlerini teşviklere ve çok çalışmanın faziletlerini yücelten ahlaki propagandalara bıraktı. Çalışmamak ayıp oldu. Eskiden insanları zorla köle yapardık. Şimdi seve seve geliyorlar. Kapitalizmin en göz kamaştırıcı başarısı budur.* Banksy şöyle der: Sabahları erken kalkan insanlar savaşa, ölüme ve kıtlığa neden oldular.

Bugünden itibaren tek bir kişinin çıkarı ve refahı için sivil bir hiyerarşi ve otoriteyle yönetilen bu fabrikadan ayrılıyor emirlerinize itaat etmeyi reddediyorum.

Korkuyla, şiddetle, tehditle, bağnazlıkla, milliyetçilikle, dinle kitleleri domine eden, sömüren, baskıcı ve katil devleti tüm kurumlarıyla var eden bu kapitalist şirketin tutsaklığından istif(r)a ediyorum.

İhtiyaçların sonsuz kaynakların sınırlı olduğu ezberini bilim haline getirerek insanların beynini yıkarken reklamcılık gibi oksimoron bir sektör yaratarak tüketimi pohpohlayan ve gezegeni yaşanmaz bir hale sokan sisteminizden ayrılıyorum.

İlerleme, kalkınma, büyüme adı altında yoksulları doyurmak için kutsallaştırılan ve alternatifsizleştirilen endüstriyalizmin ürettikleriyle yoksulluğun daha da arttığını görüyor işçilikten, emekçilikten sıyrılıp tembelliğe ve aylaklığa soyunuyorum.

Kendime yetecek kadar üretip tüketerek, mümkün olduğunca az canlıya zarar vererek, kimseden emir almadan ve kimseye emir vermeden doğanın içinde dengeli ve mutlu yaşama hayali ve irademin içinde artık bu fabrikanın ve şirketinizin yeri yok.

Başka bir hayat toprakla, çamurla, yeşille, kirle, kaosla mümkün olacak, beton ve çelikle sopalanmış ceberrut üretim çarklarınızın düzeniyle değil.

Gereğinin yapılmasını ne rica ne de arz ediyor tahakküm dolu işinizden tüm bağımı koparıyorum.



*Emre Yılmaz - Genç Bir İşadamına