EYLÜLÜN ALTISI

Çizilmiş ve nemden buğulu camdan sızan güneş
hem menekşeyi hem de adını bilmediğim bir salon bitkisini besliyor
sessizliğin sesine karışırken çocuk sesleri
fiskos masası hiç olmadığı kadar yalnız
kitap okuyorum bir şeyleri hatırlamak istercesine
ne pişireceğimi düşünüyorum bir yandan da
sıkılıyorum hayatımızı zamana ve saatlere bölen bu tiranlıktan
ama seni çok seviyorum
ağzımın kenarından dökülen su gibi hatta!

Yorumlar

Bu blogdaki popüler yayınlar

Ekosoykırım sürerken

Öldürülen kadınlar, geleceğimiz ve isyan

YAŞAM ANARŞİDİR