GÖRÜNMEZLİĞİM HOŞÇA KAL!

Ben bir gün giderim ki neyim kalır
Eksik bıraktığım her şeyim kalır


T.U.

Son bir yılda oldukça fazla sokağa girdim çıktım. Hiç görmediğim, duymadığım, daha önce gitmediğim sokakların kaldırımlarını ezdim bu yıl. Belli bir amacım, niyetim, düşüncem olmadan kirli yolları, çamurlu ve bozuk ar(k)a sokakların içinden geçtim sürekli. Bozuk bir Türkçeyle düşündüm hep, kuralsız fiillere soramadığım sorularla aradım güzel sıfatları, küçük bir kız çocuğu gibi sevmeye çalıştım olmayan saçlarımı, acımasız bir anne gibi dertop ettim gelecek umutlarımı öğretilen kaybedişlerimle. Yalnız ve özgür bir dibe vurmak kaldı ardımda belki en çok. Ama en çok aptallıklar, neme lazımlar, ertelemeler, vazgeçişler, sürgünler, pişmanlıklar, kaçırılan fırsatlar, kaçan ve unutulan bir mutluluğun sürüncemesini bırakıyorum ardımda. Üzülecek şeyler değil beni uçuran bir kara kalpliyi düşünürsek hiç, zaten tersi olsaydı ben olmazdım böyle görünmez. Arka sokaklardan giriyordum evime, oradan çıkıp gideceğim şimdi kalan şeylerime...

Yorumlar

  1. Arka sokaklardan giriyordum evime, oradan çıkıp gideceğim şimdi kalan şeylerime... çok etkileyici.

    YanıtlaSil

Yorum Gönder

Bu blogdaki popüler yayınlar

Ekosoykırım sürerken

Öldürülen kadınlar, geleceğimiz ve isyan

YAŞAM ANARŞİDİR