İÇİMDEKİ GÜRÜLTÜ

bulutları özleyen ve hiç kavuşamayan
dumanlı başım yerine
omuzlarımın arasından yükselen
başağıtsın sen
sesinin deprem uğultusu
kör ediyor kulaklarımı
duymaz oluyor gözlerim
tek kişilik yalnızlık sahnesinde
hayatını oynayışını izlerken
gözlerim düşen bir çığ
soluk geçmişine üzülen
içli bir şarkının en sol notalarında
çekip gidivermek kararı gibi
isyan ediyorsun içimde
sen ey sevdiğim kadının
siyaha çalan saçları
sen ey öpüşlerimin kavruk teni
seni çarpım cetvellerindeki gibi basamaklara
ayırarak seviyorum birer birer
sürekli işlem hataları yapıyorum bilerek
üzerinden bir daha geçebilmek için
organlarının sayısını hesaplarken
kara kaşlı dilber
her geçen gün
minikliğine sokularak
büyüyor içimdeki gürültün

fazıl tar