Viyan

Erdemi ile ölür insan
içi boşaltılmış rahmi
ve kelimeleri ile
kimsenin gerçeklerini bilmediği
yalanları ile yaşar
benim gördüğüm tek gerçek
bulanık bir fotoğraf
fotoğrafa bakan bir korkak

Gerilla sevdalar ile doğar insan
milis bir şefkat ile büyür
dağlarına söyler şarkısını yalnız
geri dönüşsüz umudunu
kirli sakalıyla yaklaşan ısırgan otunu
dost tutar kendine
kavruk teninde
esmer öpüşler yatar Viyan
sevişmelerle çoğalır isyan
dert törpüsü memelerinle
kasıklarındır efsanelerim
dava için değildir dinsiz ölümlerim
gerilla aşklar içindir sadece

Yorumlar

Bu blogdaki popüler yayınlar

Ekosoykırım sürerken

Öldürülen kadınlar, geleceğimiz ve isyan

YAŞAM ANARŞİDİR