Resimli şiir

Hiç mi değişmez bir şehir: Yenişehir
yolları: Sevgişehir
oralar: Bizimşehir
şarap fabrikasının önünden sürüyorum
sarhoşluğuma katık ettiğim ihtiraslarımı: Gülşehir

adımın ilk hecesi ismin oldu şimdi
diğer hecesi de senin şarkını söyler
güzartığı Eylül'ünde endişenin,
hüznümüzü çiz

Karın ağrısı yalnızlıklara çiz
el yordamı gülümsemeni
Kimsenin inanamadığı acılarını
kimsesizliğinin Kocaşehir'deki tek tuvaline çiz
Ölümü bekleyen ağaçtan kadınlarını da çiz
onu çizmiştin gerçi teşekkür ederim

çiz o zaman:
kardeş kanına doğranan ekmek gibi aşkları da
saçlarının ay ışığı kokusunu da
göreceğimiz bordo rüyaları da
Akdeniz şehvetinde ayaklarının güzelliğini de çiz

Hiç çekinmeden çiz:
ağzımın içindeki serçeyi
memelerindeki daldan tüneği
kasıklarındaki ipekten kuş yuvasını
delicesine bir aşkın yollarından varacağımız
ıslak şarkıların resmini de çiz
ben söylüyorum sen çiz
nereye gidersek orası: Utanşehir

çizmişken bir de lombozlarını çiz
bembeyaz ve koskocaman
bir aşk gemisinin
küpeştesine dayadığın kalçalarınla
ağzından öptüğümü de çiz öptüğümü: Öpşehir

nasıl olsa hayal bunlar
bu da resimli bir şiir